|
мусҳафда мавжуд. Биронта оятнинг тиловати насх қилинмаган. Оҳод ҳадисларда қуръон, деб айтилган гаплар Қуръон эмас. Чунки Қуръон Пайғамбар с.а.в.нинг мўъжизаси бўлиб, у одамларга қарши ҳужжатдир. Шундай экан, у одамларга қатъий далил билан яъни, мутавотир йўл билан етиб бориши лозим. Қуръон Пайғамбар с.а.в.га нозил бўларди. Пайғамбар с.а.в. уни одамларга, кўпчиликка, жамоага тиловат қилиб берардилар. Махсус котиблар уни ёзиб борардилар. Бундай ишнинг оҳод йўли билан ривоят қилиниши мумкин эмас. Чунки Пайғамбар с.а.в. уни якка шахсларга эмас, жамоага тиловат қилиб берардилар. Шу билан бирга Қуръонни Аллоҳ Таолонинг Ўзи сақлаган.
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ
– „Албатта бу эслатмани (яъни Қуръонни) Биз Ўзимиз нозил қилдик ва шубҳасиз, Ўзимиз уни сақлагувчимиз“. [15:9]
Шундан билиб олсак бўладики, Қуръон бизга гумонли йўл билан эмас, аниқ, қатъий йўл билан етиб келиши лозим. Мана шулар оҳод йўли билан ривоят қилинган ҳадислардаги гаплар Қуръон эмаслигини кўрсатади. Шунга кўра, қўлимизда мавжуд бўлган Қуръондан бошқа қуръон йўқ. Қуръоннинг ҳаммаси тиловат қилинади. Унда тиловати насх қилинган биронта ҳам оят йўқ. Мана шу насх фақат ҳукмдагина бўлишига, унинг тиловатда бўлиши мумкин эмаслигига қатъий далилдир.
5- Оят фақат оят билангина бекор қилинади. Чунки Аллоҳ Таоло айтади:
وَإِذَا بَدَّلْنَا آيَةً مَّكَانَ آيَةٍ
– „Қачон Биз бир оят ўрнига бошқа бир оятни алмаштирсак“. [16:101]
Яъни, Аллоҳ Таоло оятни оят билан бекор қилади. Юқоридаги оятда ҳам худди шу гап айтилган.
مَا نَنسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا
(Бирон оятни бекор қилсак ёки ёдингиздан чиқарсак, ундан яхшироғини ёки ўшанинг мислини келтирамиз). Оятни насх қиладиган оятни Аллоҳнинг Ўзи олиб келади. Яъни, насх қилувчи ҳам оят бўлади. Чунки уни Аллоҳ олиб келади. Қуръон Аллоҳ Таолонинг каломидир. Тўғри, суннат ҳам Аллоҳ томонидан Пайғамбар с.а.в.га юборилган ваҳидир. Лекин у лафзий эмас, маънавий ваҳидир. Унинг лафзи Пайғамбар с.а.в.га мансубдир. Шунинг учун у Қуръонни насх қила олмайди. Бунда суннатнинг мутавотир ёки оҳод бўлиши фарқ қилмайди. Чунки юқоридаги икки оят оятни фақат оятгина насх қила олишига далолат қилиб турибди.
186-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204